پارسوماش خبر -یادداشت مهمان؛ از اول انقلاب اسلامی از یک سو وحدت ملت بود و عده زیادی به دنبال درست کردن اوضاع کشور بودند که فقر و خرابی بیداد میکرد و امید به بهبود امور و حاکم کردن عدالت اجتماعی و اقتصادی آرمان دولت و ملت شد.
ولی در سوی دیگر عدهای به دنبال تصاحب قدرت بودند. حذف رهبری انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) و به دست گرفتن حکمرانی ایدئولوژیک خود ساخته هدف آنان شد. آشوبهای خیابانی و جنگ خیابانی و ترور خدمتگزاران نظام اسلامی را پیشه کردند. این موج با تهاجم تمام عیار صدام فرو کش کرد ولی همراهان خارجی دشمن، اعم از ارتجاع منطقه، صهیونیزم جهانی، قدرتهای بینالمللی که منافع خود را ازدست رفته میدیدند و بدتر از آن منفعت پرستان وطنی بهم آشوب و فتنه را ادامه دادند. هیچ دولتی در طول چهل و هشت سال گذشته بدون بحران نبوده است.
امروز نه دی یک روز دیگر از پاسخ گروه اول به گروه دوم است. مجریان ماهوارههای سلطنت طلب و سازمان به اصطلاح مجاهدین خلق ادعای فروپاشی نظام جمهوری اسلامی و تصرف ایران را بارها اعلام کرده اند. هر روز صدها شایعه ساخته میشود. بر اساس این فضای وهم آلود ترس و اضطراب اجتماعی، ولع خود بینی و ناامنی اقتصادی، ناامیدی از آینده و … دامن زده و بقول کالین شاو انسان شناس دانشگاه زوریخ استرس مزمن بر جامعه حاکم میشود.
باز این هفته بازار تعطیل شد. تظاهرات در مرکز شهر تهران و بعضی شهرها گزارش شد. اغتشاشهای خیابانی تصویر سازی شد. جریانهایی از داخل و خارج به دنبال ایجاد دومینو افزایش اعتراضات هستند.
به نظر میرسید عاملان این وضع در این مقطع سه دسته باشند. الف) برنامه اقتصادی دولت با ادعای جراحی که باید سالها پیش انجام میشد و جریانهای مخالف که آنرا وسیلهای برای تهاجم به دولت پزشکیان و کارگزاران فعلی میدانند. ب) کسبه و مردمی که تحت شرایط سخت تحریم، فشار اقتصادی و احتمالاً ورشکستی، راه کار را در تظاهرات و اقدامهای نرم میدانند تا نظام را به عقب نشینی از مواضع خود وا دارند ج) جریانهای برانداز جمهوری اسلامی در داخل و خارج کشور که امید بستهاند با افزایش اغتشاشات و تهاجم نظامی به ایران فروپاشی از درون واقع شود.
تجربه مکرر این نوع بحرانهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی حتی امنیتی نظامی نشان داده است نه تنها به بهبود معیشت مردم و صنوف مختلف کمکی نمیکند، بلکه سرمایه اجتماعی کشور را کاهش داده و نمود بیرونی ملت عزیز ایران قومی بد بخت، خشن، ناامید و سرکوب شده جلوه میکند.
توقع از رسانهها میرود در این موضوع:
۱. روایت اول را به دست گرفته و صادقه وقایع را بازگو و مستند نمایند تا جعل سازی اوباش و شایعه پراکنان میدان دار زیست بوم مجازی نشود.
۲. مطالبات بحق صنوف مختلف و مردم تحت فشار را به گوش کارگزاران برسانند تا فشار رسانههای بیگانه موجب نگرانی مداوم و استرس مزمن نشوند.
۳. دستهای پست پرده اقتصادی که تحریم و کمبود ارز و افزایش دلار جهانی را وسیله سوداگری خود کردهاند را افشا نمایند.
۴. نصیحت مصلحین آگاه و اساتید متعهد و دلسوزان امنیت ملی را بازگو نموده و هشدارهای لازم را مقامهای مسئول منتقل نمایند.
